Fascial Distortion Model
Fascial Distortion Model (FDM) – model odkształceń układu powięziowego, został opracowany w latach 90. przez amerykańskiego lekarza Stephena Typaldosa DO 
. Model zakłada, że w wyniku traumatyzacji tkanki dochodzi do odkształcenia układu powięziowego i wiążących się z tym dolegliwości fizycznych i ograniczeń funkcjonalnych 
. Pacjenci najczęściej interpretują je jako ból oraz ograniczenie zakresu ruchu 
.
Jak wiemy, ciało goi się najlepiej w ruchu i obciążeniu 
. O takim środowisku nie możemy mówić, gdy ból limituje nie tylko zakresy ruchu, ale również pracę układu limfatycznego, siłę i tonus mięśniowy, co w rezultacie prowadzi do adhezji i patologicznych zrostów tkankowych.
Jeżeli za pomocą ściśle określonych technik manualnych skorygujemy odkształcenia, wówczas możemy zaobserwować niemal natychmiastową poprawę dolegliwości bólowych, zwiększenie zakresów, płynności i dynamiki ruchu, poprawę czucia głębokiego 
.
Techniki manualne o najwyższej skuteczności terapeutycznej, stosowane przez terapeutów FDM, często do złudzenia przypominają gesty wykonywane przez pacjentów w trakcie prowadzonego wywiadu (wskazywanie linii, punktów etc.), dzięki czemu działanie terapeutyczne staje się logiczne, mierzalne i zrozumiałe nie tylko dla terapeuty, ale również dla pacjenta.
Terapia FDM choć często bardzo bolesna, pozwala na uzyskanie znacznych efektów już nawet po pierwszej wizycie! 
Zapraszamy do www.przystanekzdrowie.pl
