Jak się przygotować do wizyty u:

DIETETYKA

PSYCHOLOGA

OSTEOPATY

FIZJOTERAPEUTY

Pierwsza wizyta u terapeuty

Wszyscy nasi terapeuci pracują w sposób interdyscyplinarny – stanowimy zespół ludzi, którzy roztaczają nad pacjentem profesjonalną, wielodziedzinową opiekę – tak, by wychodząc z naszej placówki mógł poczuć się on odnowionym i w pełni zdrowym człowiekiem – zarówno fizycznie, psychicznie, jak i emocjonalnie.

By maksymalnie wykorzystać wizytę i czas jej trwania, warto odpowiednio się do niej przygotować. Pomoże w tym przygotowany przez nas krótki poradnik. Zastosowanie się do niego może przyspieszyć diagnozę, wybór i rozpoczęcie najskuteczniejszej terapii.

Jak najlepiej przygotować się do wizyty u:

FIZJOTERAPEUTY DIETETYKA PSYCHOLOGA OSTEOPATY

Pierwsza wizyta u fizjoterapeuty to dwuetapowa konsultacja, na którą składają się:

prawidłowo i rzetelnie przeprowadzony wywiad, który pozwoli nam na wyciągnięcie wstępnych wniosków na temat źródła Twojego problemu. Podczas rozmowy możesz spodziewać się szczegółowych pytań o to, kiedy pojawiły się objawy, jak długo się utrzymywały oraz wiele innych prowadzących na trop problemu. Pamiętaj, że niezwykle istotna w trakcie wywiadu jest szczerość, a nawet najmniejsze szczegóły mogą mieć kluczowe znaczenie w procesie Twojego leczenia.
badanie funkcjonalne opierające się przede wszystkim na badaniu czynnościowym narządu ruchu. Fizjoterapeuta sprawdzi ruchomość Twoich stawów, zbada dolegliwości bólowe danych okolic, dokona analizy przyczyny pojawiającego się bólu lub ograniczeń.

Po dogłębnej analizie problemu i zlokalizowaniu jego źródła przechodzimy do planu terapii, w którym fizjoterapeuta lub osteopata przedstawi Ci możliwości oraz przewidywany przebieg terapii. Pamiętaj, że każdy człowiek jest inny, a jego problem jest na swój sposób unikatowy i wymaga indywidualnego podejścia.

Terapeuta dobierze formę i metodę terapii do zgłaszanego problemu tak, by była ona maksymalnie efektywna. Nasi terapeuci korzystają z całego wachlarza metod i technik, dostępnych im dzięki indywidualnemu wykształceniu i doświadczeniom zdobytym w trakcie kursów, szkoleń i praktyki gabinetowej.

Na pierwszej wizycie dietetyk przeprowadza dokładny wywiad zdrowotny i żywieniowy.

Warto wziąć ze sobą aktualne wyniki badań krwi oraz listę przyjmowanych leków i suplementów diety. Jeśli trenujesz, zabierz ze sobą także swój plan treningowy. Ważne jest też zabranie dzienniczka żywieniowego, czyli rozpisanego, realnego jadłospisu z kilku ostatnich dni – należy zapisywać, co i w jakich ilościach jemy (nie musi to być dokładna gramatura – możesz też zrobić zdjęcie posiłków) oraz co pijemy.

Przed planowaną wizytą u dietetyka należy wykonać poniższe badania, w celu uzyskania pełnej informacji o stanie zdrowia pacjenta:

morfologia krwi,
lipidogram (badanie cholesterolu),
próby wątrobowe,
glukoza na czczo,
kwas moczowy,
badania tarczycy (głównie TSH).

Na początku wizyty dietetyk będzie zadawał pytania dotyczące Twojego stanu zdrowia oraz nawyków i preferencji żywieniowych (chodzi tu o ilość i wielkość spożywanych posiłków, ale także obecne alergie czy nietolerancje pokarmowe). Istotne są wszystkie informacje, które są związane z odżywianiem i trybem życia. Należy też poinformować dietetyka o obecnie przyjmowane leki oraz suplementy diety.

Dietetyk z pewnością zapyta także o Twoją aktywność fizyczną, tryb pracy, czy długość snu (istotne są również godziny, o których kładziesz się spać i wstajesz). Dodatkowe pytania będą dotyczyły informacji o chorobach i schorzeniach wśród członków rodziny pacjenta.

Drugim etapem wizyty jest dokładne zbadanie pacjenta. Dietetyk przystępuje do pomiarów antropometrycznych, czyli pomiaru masy ciała, wzrostu, obwodów oraz analizy składu ciała. Analiza składu ciała odbywa się za pomocą specjalnego urządzenia pomiarowego, które za pomocą bioimpedancji dokona analizy, np. procentowej zawartości wody w ciele, masy tkanki tłuszczowej czy nawet wieku metabolicznego. Taki pomiar jest szybki, bezpieczny i bezbolesny.

Na podstawie rozmowy i pomiarów dietetyk zaproponuje konkretne rozwiązania w kwestii diety, nawyków żywieniowych oraz trybu życia, tak by w sposób zdrowy i efektywny uzyskać efekty w eliminacji problemu pacjenta.

Pierwsza wizyta u psychologa to konsultacja psychologiczna i wywiad. Na jego podstawie zostaje postawiona wstępna diagnoza.

Zanim udasz się na konsultację z psychologiem warto spróbować ustalić pewne fakty, o które będzie pytał diagnosta. Niektórzy zapisują sobie te informacje, aby było łatwiej opowiedzieć o swoim problemie podczas spotkania. Dzięki temu oszczędza się czas, który można przeznaczyć na dodatkowe pogłębienie wywiadu psychologicznego. Na jakie pytania warto sobie odpowiedzieć przed spotkaniem?

Od kiedy trwa problem i jakich doświadczasz objawów?
Co działo się przed wystąpieniem problemu?
Jakie są skutki wystąpienia problemu?
Jaka jest Twoja obecna sytuacja?
Jak radzisz sobie z objawami?
Czy ten problem pojawiał się wcześniej?
Jak przebiegało Twoje dzieciństwo?

Są to trudne pytania, nieraz wymagające zastanowienia, dlatego bardzo ważne jest, by poświęcić chwilę przed spotkaniem na rozważenie odpowiedzi. Dzięki nim postawienie diagnozy będzie znacznie łatwiejsze i sprawniej będzie można wypracować odpowiednie podejście podczas psychoterapii.

Czego oczekujesz od psychologa?

Kolejną niezwykle istotną kwestią w całym procesie terapeutycznym są oczekiwania wobec kontaktu i psychoterapii z psychologiem. Czasami cele, które chce się osiągnąć, mogą być nierealistyczne. Wtedy zadaniem terapeuty, zgodnie z jego doświadczeniem oraz umiejętnościami, jest nazwanie tego i ewentualne skorygowanie celów na łatwiejsze do osiągnięcia na początku drogi. Często zadawane pytania w takich sytuacjach to:

„po jakich zachowaniach wiedziałbyś, że zaszła zmiana?”,
„gdybyś odczuwał większe szczęście, to co byś robił?”,
„w jaki sposób Twoje otoczenie wiedziałoby, że zaszła jakaś zmiana w Tobie i Twoim zachowaniu?”.

Warto pamiętać, że pacjent również może zadawać pytania podczas wizyty. Masz prawo do uzyskania informacji o kompetencjach terapeuty i odpowiedzi na pytania dotyczące planowanego przebiegu terapii – w jaki sposób będziecie pracować, jak będą wyglądały kolejne wizyty, itp. Nie należy obawiać się stawiania pytań. Wszystko, co jest dla Ciebie ważne jest równocześnie istotne dla terapeuty, który chce Ci pomóc.

Zadaniem pierwszej wizyty u osteopaty jest zebranie wywiadu i powiązanie zdobytych informacji w logiczny ciąg, czyli od przyczyny do skutku.

Po serii obserwacji, wypowiedzi, pytań (niektóre mogą wydawać się niezwiązane z problem, z którym przyszedł pacjent) i odpowiedzi, następuje badanie przedmiotowe, podczas którego osteopata posługuje się wiedzą z różnych dziedzin medycyny. W przypadku podejrzenia urazu, sięga po testy ortopedyczne. Gdy widzi genezę dolegliwości w układzie nerwowym, zleci badanie neurologiczne. Osteopata używa do tego własnych rąk, odpowiednich testów oraz narzędzi.

Wizyta diagnostyczna obejmuje najważniejsze dla niej badanie osteopatyczne osteopatyczne przeprowadzane za pomocą zmysłu dotyku. Pacjent zostanie poproszony o zdjęcie odzieży lub jej części. Dlatego wcześniej uprzedzamy, że najlepiej mieć na sobie luźny i łatwy do zdjęcia strój, który nie będzie w żaden sposób krępował ruchów. Specjalista dłońmi ocenia stan poszczególnych tkanek (powierzchnię, napięcie, konsystencję, mobilność, przesuwalność, temperaturę, wrażliwość na nacisk). Sprawdza parametry ruchu – jego jakość, częstotliwość, korelację z oddechem i rytmem czaszkowo-krzyżowym. Weryfikacji poddaje również ruch na poziomie stawowym, czyli podatny na zmiany ułożenia w przestrzeni.

Dalszej analizie podlega rytm krążenia oraz ruchomość narządów wewnętrznych. W świetle osteopatii trzewia traktuje się tak jak stawy, a więc struktury, które przemieszczają się względem siebie na skutek ruchów fizjologicznych, jak choćby oddychanie czy perystaltyka.

Te niezauważalne dla nas czynniki mogą powodować napięcie w ciele, miejscowe zmiany hormonalne czy krążeniowe, a w rezultacie mieć charakter patogenny. Często podczas diagnozy dążymy właśnie do tego, by to odkryć.

Wówczas zapada decyzja o kwalifikacji przypadłości oraz o możliwości, lub jej braku, leczenia z pomocą osteopatii. Gdy tak jest, dysfunkcyjne tkanki są poddawane specjalistycznym manipulacjom. Wpływa się na nie bezpośrednio – w celu poprawy ruchomości, napięcia czy drenażu żylno-limfatycznego, lub stopniowo i pośrednio – gdy np. okoliczne struktury wymagają rozluźnienia, aby możliwe było właściwe działanie.

Osteopata często widzi to, co dla pacjenta nieoczywiste, a w konsekwencji niepoddające się kontroli i skutecznemu leczeniu, zaś regulacja takich niedostrzeganych powiązań może przynieść prawdziwy postęp na drodze do odzyskania pełnej sprawności.