Terapia manualna to wysoko wyspecjalizowana gałąź fizjoterapii opierająca się na biomechanice i funkcji układu ruchu człowieka. W terapii tej najważniejsze jest szczegółowe badanie pacjenta, postawienie trafnej diagnozy, a następnie przejście do leczenia manualnego. Postępowanie dotyczy pracy ze wszystkimi strukturami w ciele człowieka.
W naszym ośrodku oferujemy Państwu terapeutów, którzy do pacjenta podchodzą holistycznie – całościowo. Dzięki wyspecjalizowaniu naszych terapeutów, jesteśmy w stanie zapewnić Państwu kompleksowe leczenie i możliwie najszybsze zwycięstwo w walce z bólem lub brakiem funkcji.
Metody pracy stosowane przez naszych terapeutów:
- FDM (Fascial Distortion Model) – model odkształcenia powięzi
- Manipulacje stawowe – krótkodźwigniowe HVLA
- Neuromobilizacje
- Pinopresura
- Klawiterapia
- Akupresura medyczna
- Terapia punktów spustowych
- Techniki energizacji mięśni
Podejście do terapii może być różne w zależności od struktur, które wymagają uwagi.
- Mobilizacje i manipulacje stawowe – w przypadku tego rodzaju terapii wykorzystuje się najczęściej trzy podstawowe techniki: trakcję, mobilizację i manipulację. Metoda ta obejmuje wiele chwytów terapeutycznych pozwalających na wykonanie trakcji, ślizgu, czy kompresji stawu.
Trakcja, czyli oddalenie od siebie powierzchni stawowych, jest trójetapowa: I stopień – oddalenie powierzchni stawowych daje nam efekt przeciwbólowy, II stopień skutkuje rozciągnięciem tkanek okołostawowych i III stopień, czyli rozciągnięcie tkanek miękkich.
Kompresja stanowi przeciwieństwo trakcji i jest wykorzystywana zazwyczaj w celach diagnostycznych.
Ślizg stawowy to wywołanie przez terapeutę ruchu stawowego elementów stawu, w celu poprawy ruchu biernego, a tym samym usprawnienie ruchu czynnego. Sposobem oddziaływania na staw są manipulacje, czyli wykonywanie szybkich ruchów w anatomicznym zakresie ruchu. Manipulacje są inaczej określane jako mobilizacja z impulsem, bardzo często ze słyszalnym przez pacjenta “kliknięciem”.
- Praca mięśniowo-powięziowa – forma terapii tkanek miękkich, która ma przywrócić stan równowagi w głębszych warstwach tkanki łącznej i mięśniach poprzez likwidowanie napięć i wszelkich ograniczeń w układzie mięśniowo-powięziowym. Polega na odpowiednio silnym masażu, ucisku i technikach, które mają na celu rozluźnienie mięśni, ścięgien, przedziałów międzymięśniowych a także samej powięzi okrywającej tkankę.
- Podejście osteopatyczne – w podejściu tym badanie manualne wykorzystywane jest do stawiania diagnozy i leczenia istniejących dysfunkcji. Osteopatia pracuje w sposób holistyczny, czyli akceptujący zależność pomiędzy ciałem a umysłem. Traktuje ona ciało ludzkie jako całość zarówno w wymiarze strukturalnym, jak i funkcjonalnym, a także zakłada, że organizm ludzki posiada zdolności do autoregulacji i przywracania homeostazy. Leczenie osteopatyczne jest ściśle powiązane ze zrównoważeniem tych mechanizmów.
- Terapia wisceralna, czyli terapia narządów wewnętrznych – metoda leczenia holistycznego, która skupia się na połączeniach pomiędzy układem mięśniowo–szkieletowym a narządami wewnętrznymi. Wzajemne oddziaływania mięśniowo–szkieletowe bezpośrednio wpływają na położenie narządów w ciele i odwrotnie – organy wewnętrzne mają silny wpływ na stan zdrowia kręgosłupa, miednicy, żeber, obręczy barkowej, mięśni i powięzi. Nieprawidłowa postawa, skolioza, operacja, zapalenia tkanek i narządów, niedożywienie lub stres emocjonalny mogą łatwo spowodować dysfunkcję różnych narządów. Ostatecznie może to doprowadzić do sytuacji, w której w podrażnionych narządach powstaje napięcie i przenosi się to na układ mięśniowo–szkieletowy. Na przykład zapalenie pęcherza moczowego lub zaparcia mogą prowadzić do problemów ze stawami biodrowymi lub odcinkiem lędźwiowym kręgosłupa.
