Terapia manualna to wysoko wyspecjalizowana gałąź fizjoterapii opierająca się na biomechanice i funkcji układu ruchu człowieka. W terapii manualnej najważniejsze jest szczegółowe badanie pacjenta, postawienie trafnej diagnozy, a następnie przejście do leczenia manualnego. Postępowanie dotyczy pracy ze wszystkimi strukturami w ciele człowieka.
W naszym ośrodku oferujemy Państwu terapeutów, którzy do pacjenta podchodzą holistycznie – znaczy całościowo. Dzięki szerokiej specjalizacji naszych terapeutów, jesteśmy w stanie zapewnić Państwu kompleksowe leczenie i możliwie najszybsze zwycięstwo w walce z bólem lub brakiem funkcji.
W zakresie metod pracy stosowanych przez naszych terapeutów znajdują się takie metody, jak:
- FDM (Fascial Distortion Model) – model odkształcenia powięzi
- Manipulacje stawowe – krótkodźwigniowe HVLA
- Neuromobilizacje
- Pinopresura
- Klawiterapia
- Akupresura medyczna
- Terapia punktów spustowych
- Techniki energizacji mięśni
Podejście do terapii może być różne w zależności od struktur, które wymagają terapii można wykorzystać:
- Mobilizacje i manipulacje stawowe – Tutaj wykorzystuje się najczęściej trzy podstawowe techniki: trakcję, mobilizację i manipulację. Metoda ta obejmuje wiele chwytów terapeutycznych pozwalających na wykonanie trakcji, ślizgu, czy kompresji stawu. Trakcja to oddalenie od siebie powierzchni stawowych, jest trójetapowa: I stopień gdzie oddalenie powierzchni stawowych daje nam efekt przeciwbólowy, II stopień skutkuje rozciągnięciem tkanek okołostawowych i III stopień czyli rozciągniecie tkanek miękkich. Kompresja stanowi przeciwieństwo trakcji i jest wykorzystywana zazwyczaj w celach diagnostycznych. Ślizg stawowy to wywołanie przez terapeutę ruchu stawowego elementów stawu, w celu poprawy biernego ruchu, a tym samym usprawnienie czynnego ruchu. Sposobem oddziaływania na staw są manipulacje, czyli wykonywanie szybkich ruchów w anatomicznym zakresie ruchu. Manipulacje są inaczej określane jako mobilizacja z impulsem, bardzo często ze słyszalnym przez pacjenta “kliknięciem”.
- Praca mięśniowo-powięziowa – to forma terapii tkanek miękkich, która ma przywrócić stan równowagi w głębszych warstwach tkanki łącznej i mięśniach poprzez likwidowanie napięć i wszelkich ograniczeń w układzie mięśniowo-powięziowym. Polega na odpowiednio silnym masażu, uciskach i technikach, które mają na celu rozluźnienie mięśni, ścięgien, przedziałów międzymięśniowych a także samej powięzi okrywającej tkankę.
- Podejście osteopatyczne – w którym badanie manualne wykorzystywane jest do stawiania diagnozy i leczenia istniejących dysfunkcji. Osteopatia pracuje w holistyczny sposób, czyli akceptujący zależność pomiędzy ciałem a umysłem zarówno w stanie określanym jako zdrowie, jak i w stanie chorobowym. Traktuje ona ciało ludzkie jako całość zarówno w wymiarze strukturalnym, jak i funkcjonalnym, zakłada ona, że organizm ludzki posiada zdolności do autoregulacji i przywracania homeostazy. Leczenie osteopatyczne jest więc ściśle powiązane z zainicjowaniem lub zrównoważeniem tychże mechanizmów.
- Terapia wisceralna czyli terapia narządów wewnętrznych – to metoda leczenia holistycznego skupiającą się na połączeniach pomiędzy układem mięśniowo – szkieletowym a narządami wewnętrznymi. Wzajemne oddziaływania mięśniowo – szkieletowe bezpośrednio wpływają na położenie narządów w ciele, i odwrotnie, organy wewnętrzne mają silny wpływ na stan zdrowia kręgosłupa, miednicy, żeber, obręczy barkowej, mięśni i powięzi. Nieprawidłowa postawa, skolioza, operacja, zapalenia tkanek i narządów, niedożywienie lub stres emocjonalny mogą łatwo spowodować dysfunkcję różnych narządów. Ostatecznie może to doprowadzić do sytuacji gdzie w podrażnionych narządach powstaje napięcie, które jest przenoszone na układ mięśniowo – szkieletowy. Na przykład zapalenie pęcherza moczowego lub zaparcia mogą prowadzić do problemów ze stawami biodrowymi lub odcinkiem lędźwiowym kręgosłupa.
