Fascial Distortion Model

Fascial Distortion Model (FDM) – model odkształceń układu powięziowego, został opracowany w latach 90. przez amerykańskiego lekarza Stephena Typaldosa DO . Model zakłada, że w wyniku traumatyzacji tkanki dochodzi do odkształcenia układu powięziowego i wiążących się z tym dolegliwości fizycznych i ograniczeń funkcjonalnych . Pacjenci najczęściej interpretują je jako ból oraz ograniczenie zakresu ruchu .

Jak wiemy, ciało goi się najlepiej w ruchu i obciążeniu . O takim środowisku nie możemy mówić, gdy ból limituje nie tylko zakresy ruchu, ale również pracę układu limfatycznego, siłę i tonus mięśniowy, co w rezultacie prowadzi do adhezji i patologicznych zrostów tkankowych.

Jeżeli za pomocą ściśle określonych technik manualnych skorygujemy odkształcenia, wówczas możemy zaobserwować niemal natychmiastową poprawę dolegliwości bólowych, zwiększenie zakresów, płynności i dynamiki ruchu, poprawę czucia głębokiego .

Techniki manualne o najwyższej skuteczności terapeutycznej, stosowane przez terapeutów FDM, często do złudzenia przypominają gesty wykonywane przez pacjentów w trakcie prowadzonego wywiadu (wskazywanie linii, punktów etc.), dzięki czemu działanie terapeutyczne staje się logiczne, mierzalne i zrozumiałe nie tylko dla terapeuty, ale również dla pacjenta.

Terapia FDM choć często bardzo bolesna, pozwala na uzyskanie znacznych efektów już nawet po pierwszej wizycie!

Zapraszamy do www.przystanekzdrowie.pl